Auteur: Kim Vogel

Hallo allemaal, Volgende week zondag is het dan zover, 10 km rennen voor de afdeling voor ondervoede kinderen……spannend…..maar ik ben er klaar voor. 5 Maanden lang getraind en hopelijk niet voor niets……. Vorig jaar juni vond de marathon in Masaka voor het eerst plaats. Het was een initiatief van een aantal Engelse vrienden die op…

Hallo allemaal, Vorig jaar juni vond de marathon in Masaka voor het eerst plaats. Het was een initiatief van een aantal Engelse vrienden die op verschillende plekken op de wereld marathons organiseren om geld in te zamelen voor lokale projecten. Het was een gezellige dag met nationale en internationale lopers. Met vrienden stonden we aan…

Zo we zijn weer een maandje verder. In Nederland zeggen we “maart roert zijn staart” nou zo is het hier ook wel een beetje. Een paar dagen heel warm en daarna een verfrissende regenbui waar we flink gebruik van maken om te onder te douchen. Iedereen is ‘s ochtends weer op het land aan het…

Op de valreep …… maar toch nog te laat voor de januari editie ………………. Een van mijn goede voornemens van de afgelopen twee jaar is weer gaan schrijven op mijn website. Het schijnt dat men het nog steeds leuk vind om over onze avonturen en belevenis-sen te lezen in Oeganda. Ik kreeg zelfs een telefoontje…

Ester is overleden, na nog drie dagen afwachten of ze het zou redden is er geen wonder gebeurd. Het nieuws werd gesmst terwijl we op de begrafenis van Simon waren. Een klote dag dus. Niet echt iets wat je graag schrijft op je weblog maar schrijven lucht op en ja het is de realiteit onder…

Een onverwachte nachtdienst zorgt ervoor dat ik weer in de gelegenheid kom om te schrijven. Elke dag spelen er verhalen om te vertellen door mijn hoofd maar de tijd vliegt en verhalen vervagen……Esther, ons patiëntje van 5 jaar, gaat op dit moment niet lekker. Ik schiet dan gelijk in de stress want de afgelopen twee…

Het is 11 uur s’ avonds, ditmaal zit ik niet aan de keukentafel brieven te schrijven… die zijn gelukkig (bijna) allemaal voor de feestdagen de deur uitgegaan en veilig en wel in Nederland in de brievenbus beland. Ik zit in het ziekenhuis, de muggen zoemen om me heen…. De enige moeder die niet met haar…

Druk, druk, druk………………….. Het ziet ernaaruit dat de komende updates vooral ‘s nachts worden geschreven. Dat is blijkbaar de enige tijd om in alle rust te schrijven en zo kom ik ook de nachtdienst weer produktief door. Tata Simon (vader van Simon) ligt luidt te snurken en Charles geeft regelmatig een jengel maar over het…

Zo, voor het eerst een nachtdienst in het ziekenhuis. Helaas hebben we nog niet genoeg personeel en dus moet je soms even zelf inspringen. De diensten duren hier 12 uur dus genoeg tijd om even de administratie, sociale contacten en website bij te werken Op dit moment liggen er drie patientje op de afdeling voor…

Bijna half 12, oudejaarsavond, ik zit met een kopje thee in de keuken. Het is stil in huis, even een momentje alleen om melancholisch terug te denken aan al de gebeurtenissen van de afgelopen jaren en te beseffen dat de tijd vliegt. Ik ben altijd een beetje emotioneel op zo’n avond als deze, weet niet…